Әли Нұрхатұлы,
№11 мектеп оқушысы.
Секеңдеп жүріп еркелеп,
Көк шөптің дәмін тататын.
Шалдығып, шаршап, ентелеп,
Жусанға барып жататын.
Мойылдай көзі, мөп-мөлдір,
Қылығы мінсіз баладай.
Адасып қалса көптен бір,
Маңырап бір сәт қалады-ай.
Қошақанымды таппадым,
Жанары мұңлы еді бір жазда.
Жусан үстінде жатпадың,
Сойылып кеттің-ау сырбазға.
Comments are closed.