«Отан – отбасынан басталады» деген қанатты сөз әрбір азаматтың өмірлік қағидасы. Ал отбасының тірегі бола жүріп, Отан қорғау екінің бірінің қолынан келе бермейтін әрі әркімге бір бұйыра бермейтін бақ. Биыл әскерилер Дәурен Оспанов пен Эльмира Тауфикованың шаңырақ көтергеніне он жеті жыл толып отыр. Осы уақыт аралығында жауынгерлер жанұясы ел тынышын күзетіп, ерен еңбек етіп келеді. Бақытты отбасының тарихы 2006 жылы Семей қаласында басталған. Жас лейтенант Дәурен Оспанов Қарулы Күштер қатарына офицер шенінде екі жылға шақырылды. Бір күн бұрын Қарағанды мемлекеттік техникалық университетін, сондай-ақ осы университеттің әскери факультетін бітірген. Өздеріңіз білетіндей, әскери кафедраның түлектеріне запастағы лейтенант атағы беріледі. Дәуреннің ең әуелі әсери өмірге алғашқы қадамы да осы еді. – Запастағы офицерлер екі жылға әскерге шақырылады. Барлығы емес, бірақ мен шақыру қағазын алдым. Кез келген ер азаматқа, әсіресе запастағы офицерге лайықты болғандықтан, мен өзімнің әскери борышымды өтеуге дайын болдым. Бірақ, алғашында менде ұзақ жылдар бойы әскери қызмет өткеру ойымда болған жоқ. Мен өзім Қарағандыдан келдім, мектепте оқыдым, университетті сонда бітірдім. Өзімнің туған жерімнен жұмыс іздеп жүр едім, бұл жұмысты тастамаймын деп ойладым. Бірақ, хабарландыру жобасы менің жоспарларыма түзетулер енгізді, содан кейін мен үйге оралу туралы ойымды өзгерттім, – дейді подполковник Дәурен Оспанов. Жас лейтенанттың екі жылдан астам қызмет етуді ұйғаруына оның әскери қызметке деген қызығушылығы ғана емес, көршілес әскери бөлімдегі сұлу әскери медбике Эльмирамен танысуы себеп болды. Дәурен ол кезде 23 жаста, Эльмира 21 жаста еді, бір-біріне тек өзара жанашыр ғана емес, тақырыптары мен мүдделері ортақ еді. Екеуі де әскери қызметін енді ғана бастаған. – Дене дайындығы бойынша сынақтарды қалай тапсырдық, полигонда пулеметтен оқ ату кезінде әрқайсымыз қанша ұпай жинадық, шеру алаңында жаттығулары қанша уақытқа созылды, тұтастай алғанда, қызмет қалай өтті деп бір-бірімізбен жарысып айтатынбыз. Бір-бірімізге қызметіміз туралы айту өте қызықты болды, – дейді Эльмира. Мүдделердің ортақтығы, әскери саладан ортақ достардың пайда болуы жастардың арасын жақындата түсті. Көп ұзамай Дәурен Эльмираға үйленуге ұсыныс жасады. Жаңа жылға бір апта қалғанда жас жұбайлар үйлену тойын тойлады. Қос әскери бөлімнің әскери қызметшілері жас жігіттерге гарнизон ауыстырып, өмір бойы қоян-қолтық жүрулеріне тілектестігін білдірді. Қол ұстасқан олар Семейдегі бір гарнизонда жеті жыл қызмет етті. Эльмира өзінің әскери бөлімінде фельдшер қызметін жалғастырды. Қызмет барысында Дәурен әскери атақтармен марапатталып, офицерлік дәрежеде өсті. Олардың отбасы да өсті. 2007 жылы олардың тұңғыш қызы Камила, үш жылдан кейін қызы Ділдана дүниеге келді. Әр баланың дүниеге келуі олардың тағдырында алтын әріптермен жазылды. 2013 жылы Дәурен Семейден Оңтүстік Қазақстанға, Арыс қаласындағы артиллериялық дивизияға ауыстырылды. Ал, отағасымен бірге бүкіл отбасы көшіп келді. Сол жерде Арыс қаласында ерлі- зайыптылардың үшінші қызы Сәлсабил дүниеге келді. Отбасы Арыс қаласында бес жыл тұрып, қызмет етті. 2018 жылы Оспановтың отбасы Арыс қаласынан Тараз қаласына көшіп келді, себебі Дәурен «Оңтүстік» өңірлік қолбасшылығы бөліміне ауыстырылды, ол жедел басқарушы болып тағайындалды. Әрине, бүкіл отбасы жаңа кезекші пунктке көшті. «Өмірімде Қарулы Күштерге келгеніме бір ретте өкінген емеспін. Ешқашан отбасыммен де, әскермен де қоштасқан емеспін, өйткені мен әскери қызметті жақсы көремін, әскери- дәрігерлік жұмысым маған ұнайды. Кейбір таныстарым әскери борышын тастап, тек үй шаруасымен айналысуға кеңес берді. Бірақ, бұл мен үшін емес. Мен өзімді әскерсіз және әскери қызметсіз елестете алмаймын», – дейді медицина қызметінің ефрейторы Эльмира Тауфикова. Эльмираға жаңа кезекшілік орындарын тауып, күйеуінің соңынан басқа әскери бөлімдерге ауысу қиынға соқпады. Дәурен мен Эльмираның төртінші қызы Насима Тараз қаласында дүниеге келген. «Егер мен бір уақытта медициналық колледжге түспесем және әскерге шақырылмасам, өмірім қалай боларын білмеймін. Бірақ, мен бұл тақырып туралы ойлағым да келмейді, өйткені мен өмірімнің осылай болғанына шексіз ризамын. Менің тамаша күйеуім, балаларымыздың мейірімді және қамқор әкесі бар. Жұмысқа да, отбасына да ұқыпты және жауапкершілікпен қарайды, қыздармен бірге үй тапсырмасын орындайды, шынайы әкелік махаббатпен жақсы көреді. Ең бастысы, ол менің пікірімді үнемі ескереді және мұқият тыңдайды. Біз барлық шешімдерді бірге қабылдаймыз және әркімнің ұстанымын құрметтейміз», – дейді Эльмира. Қазір ол «Оңтүстік» өңірлік қолбасшылығына қарасты Бауыржан Момышұлы атындағы 5-механикаландырылған бригадасының мотоатқыштар батальонының дәрігер-нұсқаушысы болып та қызмет етеді. Подполковник Дәурен Оспанов «Оңтүстік» өңірлік қолбасшылығының ұйымдастыру- жұмылдыру бөлімінің аға офицері. «Отбасылық бақыттың сыры неде?» деген сұраққа ерлі- зайыптылардың бір жауабы бар: олар бір-біріне ғана емес, әрқайсысы өз ісіне құмар, Дәуреннің өз жұмыс саласы бар, Эльмираның да қолы бос емес. Қызметтері де полигондар, оқ ату, сарбаздар мен офицерлердің денсаулығын күтумен байланысты. Олар күш-қуатын қызметке, отбасына, қыздарының әрқайсысына бірдей бөледі. Әскери өмірмен астасқан мұндай отбасылық бақыт әрбір сарбаз үшін үлгі әрі өнеге.  

Нұржан ҚАДІРӘЛІ