Сәулеш ШӘТЕНОВА. (1986 жылы Желтоқсан оқиғасына қатысқан және сексенінші жылы жастық шағы өткендерге арнаймын)   Жастыққа тән бе отыру үйде жан бағып, Жастықты біздер жабырқатуға арланып. «Жастық-ай, шіркін!» деу үшін біреу таңқалып, Жастықты біздер ерлік жасауға арнадық. Жастықтың білмей жалт етіп өтіп кетерін, Жастықта талай татқанбыз у мен шекерін. Жастықта жандық лапылдап, лаулап, от өріп, Жастықта білмей қорқыныш деген не екенін. Жастық-ай, шіркін, алмастай қылпып тұратын, Жастық қой осы – шыңға да шырқап шығатын. Жастықта міндік арғымақ арман жалына, Жастық-ай, көзсіз, айға ұшып, жарға жығатын. Жастықтан ығып тұрады қартаң ғасырым, Жастық-ай, cүйер сезімнің нағыз асылын. Жастықсыз ойдың ағзасы қурап шіриді, Жастықтың оны өртемесе егер жасыны. Жастыққа тән бе отыру үйде жан бағып...

Жоба жетекшісі: Көсемәлі Сәттібайұлы ckosemali@mail.ru

Фариза ӘБДІКЕРІМОВА fariza_abdikerimova@mail.ru

Тұрсынбек СҰЛТАНБЕКОВ tursynbek-ak-zhol@mail.ru