Орақбай туған ағасы Жақаңның күзетінде отырады. Жақаң қасында жатқан айнаға барлай қарап: – Әй, Орақбай, мына сақал-мұрты құрғыр есе-себе болып өсіп, түр-әлпетімді бұзып тұр. Жақсылап ал. Ана жақтағылар мен барғанда, түрмеден келген бәле ме деп шошып қалар, – деген екен.

Пернебай Дүйсенбин.