Жастық деген егделерге арман ән,
Ешкім бірақ мәңгі жас боп қалмаған.
Алға жүзген кемесінде жалғанның,
Қажымайтын, қартаймайтын бар ма адам?
Әр таяды, қартаяды бәрі де,
Сан тербеліп сары күздің әніне.
Жас кезінде ғибрат жия білгендер,
Айналады ел мен төрдің сәніне.
Ақсақалдар ақылшымыз әрдайым,
Мәз боп қалар сұрап тұрсақ хал-жайын.
Қасиетті қарттарымды қастерлеп,
Мен де енді ән-жырымды арнайын.
Әр халықтың Алатаудай қарттары,
Шежіресі, абыройы, мақтаны.
Сол қарттардың ақ батасы секілді,
Әрбір күннің арайланған ақ таңы.
Қариялар қай кезде де керек шын,
Жолдарына өмір гүлін көп ексін.
Үлгі болып жүретұғын жастарға,
Қазыналы қарт болғанға не жетсін!
Бақытжан ӘЛІҚҰЛОВ.
Comments are closed.