«Миы бар...»

Бірде Қырекең (аудандық атқару кеңесінің төрағасы Қырықбай Асанов) ауылға келіп, малшыларды аралауға шығады. Жанында мен бармын. Бір малшының үйінде отырмыз. Шамалыдан кейін ет келді. Үй иесінің әйелі асығып-үсігіп жүріп, қатты қайнатып алды ма, қонақ алдына әкелінген қой басының терісі сыдырылып қалыпты. Сонда пышақты қолына ыңғайлап алған Қырекең ағамыз жалаңашталған қой басынан кесуге құйқа таппай, маған қарап: – Әй, Алдаберді, мына басты көріп келді дейін десем, – көзі жоқ, естіп келді дейін десем – құлақтан жұрдай, иіскеп тапты дейін десем – онысы да сыйпаламай болыпты. Жұлма-жұлма мынауың маған қалай жеткен, – деді сәл ыңғайсызданып. Сонда мен: – Қыреке-ау, ішінде миы болған соң ойланып барған-ау, – дедім. Төраға күліп жіберді де: – Тауып кеттің, алып бер онда сол миды, көрейік, – деп басты маған ұстатты.

Алдаберді Мақашев. Сарысу ауданы.