Әлеумет

Майдангер аталарының ізін жалғаған

The final spritzer

Қазақстан Әуе қорғанысы күштерінің әуе шабуылына қарсы қорғаныс радиотехникалық батальонының командирі, подполковник Ермек Жұбатқанов үшін Ұлы Отан соғысына басынан аяғына дейін қатысқан екі атасы Отанға деген батылдық пен адалдықтың үлгісі. Өз атасы – Тоқтаралы Барпиев жаяу әскер қатарында болса, әкесінің атасы – Жұбатқан Өтегенов артиллерияда қызмет еткен. Туған-туыстары мен ауылдастарының қуанышы мен бақытына қос жауынгер қан майданнан тірі оралады.

Міне, осы сәтте бала Ермек батыр аталарынан тәлім-тәрбие алу бақытына ие болады. Ол ес білгелі аталарының соғыс, парыз және ар-намыс туралы әңгімелерін тыңдап өседі. Айтуынша, өзі кішкентай болса да, аталарының әңгімелері жақсы есте қалған. Ал, жасөспірім кезінде соғыс, әскери қызмет пен ар-намыс туралы фильмдерді көруі – бозбаланың Отан қорғаушы болуға деген ұмтылысын нығайтқан.

Луговой ауылының тумасы мектеп пен колледжді тәмамдағаннан кейін Алматы қаласындағы Радиоэлектроника және байланыс Әскери-инженерлік институтына оқуға түсті. Әскери университетті бітіргеннен кейін алғашқы қызмет орны – Арал қаласы болды. Онда жас лейтенант радиолокациялық ротаның байланыс взводының командирі ретінде тер төгеді. Содан бері 25 жыл – ширек ғасыр Қазақстан Қарулы Күштерінде қызмет етуде.

Рас, гарнизондар өзгерді, бірақ Қазақстанның әуе шекараларын қорғау міндеті өзгеріссіз қалды. Қазіргі уақытта кейіпкеріміз Қазақстанның әуе шабуылына қарсы қорғаныс радиотехникалық батальонын басқарады. Жалпы, Әскери әуе қорғанысының жұмысы көрінбейтін, бірақ тұрақты жұмыс. Иә, Қазақстан – бейбіт ел, бірақ бейбіт аспан астында бір секундқа да босаңсуға болмайды. Өйткені, әуе шекараларының қауіпсіздігі – тәулік бойы дайындықты қажет етеді.

Әуе қорғанысы әскери қызметшілерінің міндеті – әрқашан сергек болу және кез келген уақытта ықтимал қауіпті көрсету. Ел тұрғындары күнделікті істерімен айналысуды жалғастырып жатқанда, Ермек Жұбатқанов басқаратын радиотехникалық батальонда бір кезекші ауысым жауынгерлік бекетте екіншісін ауыстырады.

Елдің аспаны бір сәтке де қараусыз қалмайды. Бейбіт аспанның тыныштығының артында әрқашан олардың көзге көрінбейтін, бірақ өмірлік маңызды жұмысы тұр. Өз кезегінде оның адалдығы, егжей тегжейге назар аударуы және бағыныштыларды ынталандыру қабілеті назардан тыс қалмады. Нәтижесінде, өткен жылы оған үздік қызметі үшін «Жауынгерлік ерлігі үшін» медалі табыс етілді.

Ал, Қазақстан Әуе қорғанысы күштерінің жауынгерлік қолдану Оқу орталығы бастығының тәрбие және идеологиялық жұмыс жөніндегі орынбасары, подполковник Қайрат Мұқашев та майдангер атасы Қуанай Дүйсенғалиевті үлгі тұтады. Ол балалық шағында әр жазын Атырау облысының Мұқыр ауылында өткізетін. Кішкентай Қайраттың атасына баруы медальдармен есте қалған. Ол атасының наградаларына таңданыспен қарап, олардың тарихы туралы сұрауды әдетке айналдырады.

Қуанай Дүйсенғалиев 1907 жылы туып, майданға 34 жасында барып, әйелі Бакиза мен үш кішкентай баласын үйде қалдырды. Ол Курск және Воронеж бағытында соғысып, ең қанды шайқастарға қатысқан. Өкінішке қарай, ол көптеген жауынгерлік жолдастарын майдан даласында жоғалтты. Бірақ, өзі жеңіске жету бақытына ие болды.

Бұл шақта Қайраттың анасы Құлсағым әлі дүниеге келген жоқ. Егер Қуанайдың өмірі майданда аяқталса, кейіпкеріміздің де болмауы мүмкін еді. Десе де, тағдыр оларға мейірімділік танытты. Соғыстан кейінгі жылдары Дүйсенғалиевтер отбасында тағы он бала дүние есігін ашса, олардың арасында Қайраттың анасы да бар. Майданнан оралғаннан кейін Қуанай «Гурьев» асыл тұқымды қой зауытында зоотехник, содан кейін мектепте бастауыш сынып мұғалімі болып жұмыс істеді.

Ал, атасы мәңгілік мекеніне аттанған шақта Қайрат небәрі бес жаста еді. Атасы оған болашақта кім болу керектігі туралы кеңес бере алмады.

Бірақ, атасының оған:

Айта кетейік, 30 немеренің ішінен әскери саланы таңдаған жалғыз Қайрат болды. Иә, оның туған және туыс ағалары да погон тақты. Десе де, олар ішкі істер саласында қызмет етіп, полицей болып қызмет еткен. Ал, 30 жылдан астам әскерде қызмет еткен подполковник соғыс туралы әңгімелері мен арман-мақсатын айқындап берген атасын әлі күнге дейін жолбастаушысы деп санайды.

 

Есен ӨТЕУЛІ