Қош бол, көкем (Баттал Жаңабайұлына)

Тұрмыз міне, ауыр жайға кезігіп, Көке, кете бардыңыз ба көз іліп. Қайғырып тұр қара ормандай ел-жұртың, Қадірің мен қасиетіңді сезініп.   Сөйледіңіз сөздің нәрін пісіріп, Талай шәкірт шықты сізден ысылып. Өкінбедік аз жасады деп сізді, Кеткеніне өкінемін кісілік.   Жылы сөзбен бәрімізді бір мәз ғып, Әрбір сәтті жүрдіңіз-ау шын жаз ғып. Өкінбейміз аз жасады деп сізді, Өкінеміз кеткеніне сырбаздық.   Ішіңізге асыл ойлар көп тұнып, Жүрдіңіз-ау, төңіректі шат қылып. Өкінеміз сізбен бірге кетті деп, Асыл мінез, бекзадалық, тектілік!   Қимас ел жұрт келіп жатыр жан-жақтан, Бәрі сізге дұға тілеп, толғатқан. Асыл көке пейіште нұрың шалқысын, Жаратушы орын бергей Жаннәттан!  

Есет ДОСАЛЫ,

ақын.