Білімдіден шыққан сөз
Талаптыға болсын кез.
Нұрын, сырын көруге
Көкiрегінде болсын көз.
Жүрегі — айна, көңiлі — ояу,
Сөз тыңдамас ол баяу.
Өз өнері тұр таяу,
Ұқпасын ба сөзді тез?
Әблет басқан елерме,
Сөзге жуық келер ме?
Түзу сөзге сенер ме,
Түзелмесін білген ез?
Айтшы-айтшылап жалынар,
Ұққыш жансып шабынар.
Ұқпай жатып жалығар,
Ұйқылы-ояу бойкүйез.
Жас баладай жеңсік қой,
Байлаулы емес ақыл, ой,
Ойлағаны — айт пен той,
Ыржаң-қылжаң ит мінез.
Сұлу қыз бен я батыр
Болмаған соң, тәңірі алғыр,
Шығып кетер, я қалғыр,
Оған ақыл — арам без.
Жақсыға айтсаң, жаны еріп,
Ұғар көңіл шын беріп,
Дертті ішіне ем көріп,
Неге алтынды десін жез.
Ой, тәңір-айшыл кер есек,
Қулық, сұмдық не өсек.
Болмаған соң, бір есеп —
Мейлі қамқа, мейлі бөз.
1. Бойкүйез – мойынды бұрғызбай кейде арқадан сірестіріп ұстап қалатын ауру. Бойкүйез – бұл жерде мінез суреті
Comments are closed.